Zaproszenie dla cudzoziemca
Zaproszenie dla cudzoziemca to dokumentem poświadczający, że cudzoziemiec posiada wystarczające środki finansowe na czas podczas pobytu w Polsce oraz na powrót do kraju pochodzenia lub zamieszkania. Zaproszeniem może legitymować się obcokrajowiec np. w przypadku starania się o uzyskanie wizy. Sam dokument zaproszenia nie jest dokumentem dającym prawo do wjazdu do Polski. Po otrzymaniu zaproszenia cudzoziemiec na jego podstawie może ubiegać się o wizę do Polski.
Legalizacja pobytu a zaproszenie
Uzyskanie zaproszenia dla cudzoziemca i jego rodziny to nie to samo, co zezwolenie na pobyt. Legalizacja pracy również nie odbywa się na podstawie przedstawienia zaproszenia dla cudzoziemca. Zaproszenie nie jest dokumentem uprawniającym do podjęcia pracy, ani do przebywania na terytorium Polski. Zaproszenie dla cudzoziemca może jedynie zostać przedstawione podczas ubiegania się o wizę lub w czasie kontroli granicznej. Jest to jedynie potwierdzenie, że cudzoziemiec będzie miał zapewnione środki finansowe na utrzymanie, wyżywienie i zakwaterowanie.
Ile ważne jest zaproszenie?
Zaproszenie dla cudzoziemca ma ważność jednego roku kalendarzowego od momentu wpisania go do rejestru ewidencyjnego.
Kto może wnioskować o zaproszenie dla cudzoziemca?
Wnioski o zaproszenie dla cudzoziemca mogą składać:
- obywatele polscy mieszkający na terytorium RP,
- obywatele państw członkowskich UE oraz Norwegii, Islandii, Szwajcarii lub Liechtensteinu, a także członkowie rodziny cudzoziemca, którzy zamieszkują na terytorium RP i mają prawo pobytu lub zezwolenie na pobyt stały,
- cudzoziemcy przebywający bezpośrednio przed wystawieniem zaproszenia na terytorium RP legalnie i nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat lub posiadający zezwolenie na pobyt stały/zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
- osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające jednostki prawnej, które mają siedzibę na terytorium RP.
Zapraszający zobowiązuje się do pokrycia kosztów związanych z pobytem cudzoziemca w Polsce.
Wymagane dokumenty celem wpisania zaproszenia do ewidencji zaproszeń
- Wypełniony wniosek o wpis zaproszenia do ewidencji zaproszeń
- Tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego (np. akt notarialny, księga wieczysta, umowa najmu – oryginały do wglądu i ksero dla urzędu) lub rezerwacja hotelowa. W przypadku umowy najmu należy przedstawić umowę najmu lokalu mieszkalnego i zgodę właściciela na zamieszkanie cudzoziemca wyrażoną w formie pisemnej
- Środki finansowe na pokrycie kosztów związanych z pobytem cudzoziemca na terytorium Polski (np. zaświadczenie z miejsca pracy o dochodach i rodzaju zatrudnienia, wyciąg z konta bankowego z saldem dostępnym wygenerowany nie wcześniej niż na 30 dni przed złożeniem wniosku), dokument potwierdzający posiadaną emeryturę
- Dokument potwierdzający tożsamość osoby ubiegającej się o wpisanie zaproszenia do ewidencji zaproszeń (tj. dowód osobisty lub dokument podróży lub kartę pobytu)
Czy Pełnomocnik może złożyć i odebrać zaproszenie?
Tak. Wymagane jest pisemne pełnomocnictwo do złożenia i odbioru zaproszenia
Jaki jest czas oczekiwania?
30 dni od dnia złożenia wniosku
Jaki jest wymagany dochód, żeby wyrobić zaproszenie?
- zapraszający powinien posiadać środki finansowe w wysokości co najmniej po 515 zł na każdy miesiąc planowanego pobytu cudzoziemca
- jeżeli okres zaproszenia jest krótszy niż jeden miesiąc – wymagane środki finansowe pomniejsza się proporcjonalnie do liczby dni pobytu
- w przypadku, gdy osobą zapraszaną są rodzice, dzieci, rodzeństwo, małżonek, rodzice małżonka, dzieci małżonka – kwota ta wynosi 200 zł
- zapraszający musi posiadać również środki finansowe na pokrycie kosztów powrotu cudzoziemca, nie mniej niż:
200 zł – w przypadku podróży powrotnej do państwa sąsiadującego z Polską
500 zł – w przypadku podróży powrotnej do innego państwa europejskiego
2500 zł – w przypadku podróży powrotnej do państwa nieeuropejskiego
Kiedy można uzyskać zezwolenie na pobyt stały?
Zezwolenie na pobyt stały jest uprawnieniem do pobytu na terytorium RP przez czas nieokreślony. O pobyt stały mogą się ubiegać obywatele państw spoza UE, Norwegii, Islandii, Liechtensteinu lub Szwajcarii. W określonych przypadkach zezwolenie na pobyt stały udzielane jest bezpaństwowcom. Zezwolenie ma formę decyzji administracyjnej wydawanej przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce pobytu obcokrajowca lub przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (w sprawach odwoławczych). Obcokrajowiec otrzymuje kartę pobytu na okres 10 lat – po tym czasie należy złożyć wniosek o jej wymianę.
O zezwolenie na pobyt stały mogą ubiegać się:
- dzieci obywateli polskich,
- dzieci obcokrajowców, którym udzielono zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
- osoby posiadające Kartę Polaka i osoby o polskim pochodzeniu,
- osoby pozostające w związku małżeńskim z obywatelem polskim,
- ofiary handlu ludźmi,
- osoby przebywające nieprzerwanie w Polsce przez okres nie krótszy niż 5 lat w związku z nadaniem statusu uchodźcy, udzieleniem ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych albo 10 lat na podstawie zgody na pobyt tolerowany udzielonej na podstawie art. 351 pkt 1 lub 3 ustawy o cudzoziemcach,
- osoby, którym udzielono azylu w Polsce,
- obywatele Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, którzy do dnia 31 grudnia 2020 r. wykonywali na terytorium Polski pracę jako pracownicy delegowani.
Aby uzyskać zezwolenie na pobyt stały, konieczne jest również spełnienie bardziej szczegółowych warunków, o których informuje Urząd do Spraw Cudzoziemców.